19 - go października 2012 roku po raz pierwszy NatsQ zaprezentowała tarnogórskiej publiczności swoją muzyczną interpretacje do czołowego filmu niemieckiego ekspresjonizmu: "Nosferatu - symfonia grozy" w reżyserii F. W. Murnaua z 1922 roku.
Galeria Pod Nad w Tarnowskich Górach na 3 dni zamieniła się w scenę muzyczno-filmową, na której artyści prezentowali swoje muzyczne pomysły do wybranych filmów.
Festiwal Muzyka na Plan został zorganizowany już po raz czwarty w Tarnowskich Górach.
Zwycięzcą festiwalu został Marcin Pukaluk z muzyką do filmu "Mocny człowiek".
The second record release of Fundii Recordings, by the female Polish
Producer and experimentalist, NatsQ. Industrial, dark, “Berlin”
techno-ish and melodic, these are the words that describes this record.
(E)Motion, is composed by authentic original electronica compositions
full of depth and digital bleeps merged with electronic emulation of
instruments such as flute, guitar, to name a few. Undoubtedly
unpretentious, this release is a unique take on modern, slightly club
music, which is meant to remain underground, without in fact following
rules of specific genres or anything like that.
Pojawił się, zdobywa popularność i coraz większą liczbę wyświetleń...pierwszy teledysk utworu NatsQ - "Before (E), który otwiera nowy singiel "(E)Motion".
Nowa wytwórnia, nowe oczekiwania i nowe brzmienia NatsQ.
Brazylijsko-amerykańska wytwórnia FUNDII Recordings wciągnęła dźwięki NatsQ w swoje elektroniczne ramy. NatsQ obecnie zakończyła pracę nad nowym singlem zatytułowanym (E)motion, który niebawem pojawi się oficjalnie na stronie wytwórni.
Zapraszamy do przesłuchania dotychczasowych nagrań artystki oraz zapoznania się z poprzednimi nagraniami.
Odgłosy dżungli, czy afrykańskich stepów? Z pewnością podbite lekkim bitem, który zdecydowanie odbiega od house'owych brzmień poprzednich remiksów hiszpańskiego dj-a Johna Talabot'a.
Tym razem, ten znakomity dj, który podbił parkiety wielu house'owych klubów na całym świecie, wkracza w świat muzyki elektronicznej jako producent muzyczny. Debiutancki album "fIN" wydany w styczniu 2012 roku przez niemiecką wytwórnię "Permanent Vacation" różni się od typowych dla Talabota dj-setów. "fiN" to doskonała mieszanka elektronicznych eksperymentów lewitujących ponad techhousowymi dźwiękami, a wkraczającymi bardziej w przestrzeń gatunku chillout.
Na płycie oprócz charakterystycznego ładunku perkusyjnego pojawiają się gościnnie wokale tak znakomitych artystów hiszpańskiej muzyki klubowej jak: Pional i Ekhi (Delorean).
Album otwiera utwór "Depak Ine". To on porywa nas w trwającą niecałą godzinę podróż po niezwykle emocjonalnych oraz nieco mrocznych zakamarkach elektroniki. Delikatne, wysublimowane tło muzyczne oraz przedzierające się przez nią perkusjonalia nadają całej płycie hipnotyzujący charakter. "Destiny" wykonany wspólnie z Pionalem poprzez melancholijny bit, magnetyzujący wokal i wpływy południowoamerykańskie pociągają coraz głębiej w delikatny świat Talabota. Numer 3 "El Oeste" to według mnie genialny popis dźwięków, które pozwalają oderwać się całkowicie od otoczenia. Pozostałe utwory podbijane subtelnym bitem wciągają coraz bardziej w medytacyjny nastrój.
Album zamyka "So will be now", w którym kolejny raz głos Pionala wprowadza w ostateczny trans.
Po dziesięciu latach techno-doświadczeń John Talabot ujawnia się nam jako dojrzały producent, który ogromną witalnością i różnorodnością wchodzi bardzo pewnie na scenę muzyki elektronicznej, jednak bardziej delikatnej i bardziej soczystej niż jakikolwiek dj-set powstały na hiszpańskiej scenie muzyki house.
Album rozpala klucz - "Ignition key". Zaczęło się. Mocny beat, basy przypominające nieco nową epokę muzyki disco, w tle podobny wokal, choć wskazuje także kierunek - rave. A gdzie dubstep?
Scuba, czyli jeden z najbardziej znaczących twórców dubstepu, odpowiedzialny za powstanie wytwórni Hotflush, w której wydali swoje albumy m.in. Mount Kimbie, Joy Orbison i Roska, zaskoczył słuchaczy. Odchodząc od swych korzeni zapętla się bardziej w electro i techno, wiążąc coraz bardziej i bardziej, aby w końcu powalić na kolana.
Najnowsza płyta Scuba, czyli Paula Rose'a - "Personality", potwierdza ogromne możliwości lawirowania pomiędzy różnymi gatunkami muzycznymi.
Trzeci album Rose'a zdecydowanie różni się od poprzednich. Wydany cztery lata temu "A Mutual Antipathy" ujawnia eksperymentalne połączenie dubstepu z elementami ambientu tworząc nieco medytacyjne podłoże dla muzyki Scuba. Kolejny krążek "Triangulation", został nagrany po przeprowadzce producenta z Wysp Brytyjskich do Niemiec. Tutaj słychać zdecydowany wpływ niemieckich dj-ów i ich fascynację industrialnym techno.
Tym razem Scuba sięga jeszcze dalej. Wspomniany, otwierający album utwór "Ignition key" wprowadza nas w zadziwiającą, transową podróż po różnych gatunkach muzycznych. Podobne zastosowanie wydźwięków możemy usłyszeć w utworze "July" i "NE1BUTU". Charakterystyczne użycie syntezatorów przypomina tutaj o wpływie disco. Kolejne pozycje: "The Hope", "Action" i "Gekko" można porównać do twórczości szwedzkiego kolektywu Lucky People Center, który oscyluje pomiędzy gatunkami electro i dance.
Charakterystyczne zdubowane i rozmyte akordy, wprowadzają słuchacza również w świat drum'n'bassu w utworze "Cognitive Dissonance", przypominając o wydanej w zeszłym roku kompilacji "Jungle Rinse Out 1993-2001".
Numer cztery "Personality", czyli "Dsy Chn" najbardziej zwrócił moją uwagę na nowy album Scuba. Utwór ten to skupisko największych emocji, które idealnie wprowadzają słuchacza w trans, unosząc jeszcze bardziej ponad wszelkie gatunki.
Scuba odwraca się od dubstepu przyjmując nową formę, która zmusza do zgięcia się jak najmocniej w pas, co niebawem będziemy mogli uczynić 31-go marca we Wrocławiu oraz pod koniec sierpnia w Katowicach na festiwalu Tauron Nowa Muzyka.
